Հայրենիքից հեռու ծնված հայերը շատ են: Նրանք դեպի տուն՝ Հայաստան է եկել կամ դեպքերի բերումով, կամ հատուկ մտադրությամբ՝ իրականացնելով պապերի կամ իրենց երազանքը: «Դեպի տուն» հաղորդաշարի յուրաքանչյուր հաղորդում մի վերադարձի պատմություն է:
Պարբերականությունը՝ ամեն կիրակի, ժամը 22:05-ին
Կրկնությունը՝ երեքշաբթի, ժամը 16:20-ին
 |
Վիգեն ՀովսեփյանՎիգենը 2001 թ.-ին ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Իսպանիա, այնտեղ ավարտել է դպրոցը ու սկսել զբաղվել երաժշտությամբ: Նվագել է «Բարսելոնա էթնիք» խմբում: Հետո ծանոթացել է ապագա կնոջ հետ և վերադարձել Հայաստան: «Այսօր Երևանը շատ է փոխվել, հույս ունեմ, որ շուտով կկառուցենք այնպիսի Հայաստան, որ բոլորին դուխով կանչենք հայրենիք»: |
 |
Արթուր Գույումջյան, Րաֆֆի ԳույումջյանՍիրիայից Հայստան տեղափոխված Գույումջյանների ընտանիքը ստիպված էր հայաստանյան կյանքը սկսել զրոյից: Այսօր նրանք Հայաստանը համարում են միակ տեղը, որտեղ կարելի է լիարժեք ապրել: Ուրախ են, որ այսօրվա Հայստանի մաս են կազմում և ոչ ոք երբևէ չի կարող նրանց դուրս հանել իրենց տնից: |
 |
Նարե ԲեջանյանԼեռնագնացությամբ զբաղվող Նարե Բեջանյանը Դոնի Ռոստովից վերադարձել է Հայաստան: Խոստովանում է, որ Հայաստանում ապրելը հեշտ չէ, հաճախ անկումային պահեր է ունենում: Երբ ետ գնալու համար ճամպրուկն է հավաքում, օգնության են գալիս լեռները... |
 |
Արմեն Խաչատրյան, Արփի Կոջայան
Արմենն ու Արփին Հայաստան են տեղափոխվել Լոնդոնից: Արփին իրականացրել է իր երազանքը՝ պարում է պարի պետական անսամբլում:
Նրանց համար Հայաստանում ապրելու առավելությունները շատ են: «Ուզում ենք վստահեցնել բոլոր զարմացողներին, որ Հայաստանում ևս կարելի է ապրել, աշխատել և երջանիկ լինել»:
|
 |
Գրեյս Բարդակչյան«Այն, ինչ այսօր ունեմ ՝ ընտանիք, մասնագիրություն, ընկերներ, այստեղ եմ ձեռք բերել, չեմ պատրաստվում այլ տեղ գնալ»: Գրեյսը ընտանիքով Հայաստան է տեղափոխվել ԱՄՆ-ից, դեռ 1990-ականներին: Մասնագիտությամբ երաժիշտ է, այստեղ մասնագիտացել է անգլերեն-հայերեն համաժամանակյա թարգմանության մեջ: |
 |
Րոֆֆի ՊետրոսյանՐոֆֆի Պետրոսյանը կես հայ է, կես ամերիկացի: Կիսատ լինելու զգացողությունը մշտապես նրա հետ է եղել: 31 տարեկանում որոշում է գալ Հայաստան և հասկանալ՝ ինչ է նշանակում լինել հայ: Արդեն 4 տարի է Հայաստանում է, ճամփորդել է հյուսիսից հարավ, արևմուտքից արևելք ու բացահայտել իր պատմությունը, որը ցանկանում է փոխանցել իր երեխաներին: |
 |
Նունե Մալաքյան, Արտեմ ԹադևոսյանՆունեն և Արտեմը երկար տարիներ Մոսկվայում ապրելուց հետո որոշում են վերադառնալ Հայաստան: Կարճ ժամանակ է պահանջվում հայկական իրականության մեջ ներգրավվելու համար: Հայաստանում Նունեն թողնում է ակնաբույժի իր մասնագիտությունը և սկսում զբաղվել ակնապակու արվեստով, Արտեմը՝ չրի արտադրությամբ: «Մեզ համար կարևոր է մասնակցել երկրի կառուցմանը, որտեղ մեր երեխաներն են ապրելու, մենք դրա՛ համար ենք եկել Հայաստան»,-ասում են ամուսինները: |
 |
Մինեհ ՄինասյանՄինեհ Մինասյանը Հայաստան է եկել Պարսկաստանից: Հայրենադարձ իրեն չի համարում, որովհետև, ինչպես ինքն է ասում, բոլոր կարևոր որոշումները կայացրել է Հայաստանում. կրթութուն է ստացել այստեղ, ընտանիք կազմել, երեխաներ ունեցել: Վստահ է, որ Հայաստանում առկա բոլոր թերությունները խնդիրներ են, որոնք պարզապես պետք է հաղթահարել: |
 |
Շահե ՀարությունյանՇահե Հարությունյանը տարիներ առաջ եկել է Հայաստան ուսանելու, ապա՝ վերադարձել: Բայց հայրենիքի հանդեպ կարոտը նրան նորից հետ է բերել: Տուն է կառուցել սարերի մեջ՝ Արագածի փեշին, ծառեր տնկել ու անվանել «իր փոքրիկ Հայաստանը»: Վստահեցնում է, որ Հայաստանը միակ տեղն է, որտեղ կարող է ապրել: |
 |
Վիկտորիա Ռիեդո
Վիկտորիա Ռիեդոն մինչև 26 տարեկանն ապրել է Հայաստանում, հետո ամուսնացել է և տեղափոխվել Շվեյցարիա: 25 տարի հետո վերադարձել է հայրենիք: Բեմի նկարիչ է երևանյան թատրոնների տարբեր ներկայացումներում: «Մի օր ես ուղղակի որոշում կայացրեցի վեր կենալ ու գալ Հայաստան: Ընդմիշտ»,-ասում է Վիկտորիան:
|
 |
Արմիգ ՓանոսյանԱրմիգը Հայաստան է տեղափոխվել Լիբանանից: «Դեպի տուն վերադարձը լուծում է ինքնաճանաչողության խնդիրը, և եթե հստակ որոշումով եք գալիս հայրենիք, բոլոր խոչընդոտները հաղթահարելի են»,-ասում է նա: Չնայած դեռ որոշ դժվարություններ կան հայաստանյան առօրյային հարմարվելու առումով, արդեն իրականացրել է իր վաղեմի երազանքը և ամենակարևորը՝ ունի Հայաստան, որ տուն է: |
 |
Սարգիս ՀովակիմյանՍարգիսը Սիրիայից Հայաստան է վերադարձել 2003թ.-ին: Արդեն հիմնել է ատամնատեխնիկական լաբորատորիա: 3 երեխա ունի, տուն է կառուցել սեփական ձեռքերով և մի քանի տասնյակ ծառ տնկել: Եվ ամենակարևորը՝ ապրում է հայրենիքում: |
