Դանիելն ու առյուծները


Անի      - Թագավորը շատ է տխրում Դանիելի համար, բայց օրենքը փոխել չի կարելի:
Միսաք – Ու ի՞ նչ, Դանիելին իսկապե՞ս գցելու են առյուծների մոտ:
Անի       - Արի նայենք` կիմանանք:

Զորավար Նեեմանը ու փոքրիկ աղջիկը


Անի - Նրանց թագավորը Իսրայելի թագավորին պիտի նամակ գրի, ու հիմա սուրհանդակը գնում է թագավորի մոտ:
Միսաք - Ո՞ր թագավորի, Իսրայելի՞:
Անի - Չէ́, հիմա` իրենց:
Միսաք - Էսօր շատ խառն ես խոսում:
Անի - Որովհետև խառը հարցեր ես տալիս: Արի միասին նայենք:

Հովնանը ձկան փորում


Աղջիկ - Հովնանը պատմում է ամեն ինչ, ասում է, որ փոթորիկն իր պատճառով է և նավաստիները իրեն պետք է ջուրը նետեն:
Տղա - Բայց չեն նետի, չէ՞, չեն նետի, չէ ՞:  
Աղջիկ - Նետեցի´ն: 
Տղա - Վա՜յ, չեմ հավատում: Հովնանը խեղդվո՞ւմ է:
Աղջիկ - Չեմ հիշում, արի նայենք... 
 

Ոզիայի պատմությունը


Դավիթ - Ե՛ս: Հիմա քաղա՛ք եմ էստեղ կառուցելու: Մե՜ծ: Հետո ծառե՛ր եմ տնկելու: Հետո
պարիսպնե՛ր, որ ոչ ոք չհամարձակվի ներս մտնել:
Անի - Լսիր, դու, Ոզիա թագավորի պատմությունը մոռացե՞լ ես...... հը՞, չես լսե՞լ:
Դավիթ - Մի րոպե հիշեմ: Ոզիա, Ոզիաա...
Անի - Լավ, լավ, արի հիշենք: