Արա Սիմոնյան. վիրաբույժՌազմական բժշկի ամենամեծ շնորհակալությունը փրկված կյանքերն են Ռազմական բժիշկ Արա Սիմոնյանը պատերազմի առաջին օրերից կամավոր բժիշկների խումբ է հավաքել և մեկնել Վարդենիսի հոսպիտալ: Նա համարում է, որ իր եւ իր ընկերների պարտքն է ցանկացած իրավիճակում լինել բանակի ու զինվորի կողքին։ Ըստ նրա՝ բժշկի ամենամեծ շնորհակալությունը փրկված կյանքերն են։ |
|
Պատերազմ․ ախտորոշում և բուժումՌազմական բժիշկ․ Պատերազմին բժշկական ծառայությունը մյուս ծառայություններից ավելի լավ է գործել Արցախյան պատերազմին մասնակցելուց հետո Բժշկական Համալսարանի ուսանող Գեւորգ Ոսկանյանը որոշում է Բուժական ֆակուլտետից տեղափոխվել Ռազմաբժշկական ֆակուլտետ։ Նա 3 պատերազմի է մասնակցել և պնդում է, որ ապրիլյան եւ 44-օրյա պատերազմներին բժշկական ծառայությունը գործել է մի քանի անգամ ավելի լավ, քան մնացած բոլոր ծառայությունները։ Դա շատ մարդկանց կյանք է փրկել և շատ վիրավորներ հաշմանդամ չեն դարձել։ |
|
Բժիշկ Արթուր ՄանուկյանՌազմական բժշկի փորձություններն ու ապրումները Բժիշկ թերապևտ և թոքաբան Արթուր Մանուկյանն իր ժամկետային ծառայությունն իրականացրել է Արցախում, իսկ 44-օրյա պատերազմի ժամանակ նա ԱԻՆ-ի աշխատակից է եղել: Նրա առաքելությունը վիրավոր զինվորներին առաջին բուժօգնություն ցուցաբերելն ու տեղափոխելն է եղել: |
|
Սևակ ՇահբազյանՌազմական բժշկի փորձություններն ու ապրումները Երևանի գլխավոր վիրաբույժ Սևակ Շահբազյանը մեծ ոգևորությամբ ու հուզումով է հիշում ռազմական բժշկի անցած ճանապարհը: Բժշկի համոզմամբ յուրաքանչյուր հայ պիտի լինի բանակի ու զինվորի կողքին: Ոչ մի պարգևատրում չի կարող համեմատվել փրկված զինվորի մոր շնորհակալության հետ: Ինչ փորձություններ է հաղթահարել և ինչ ապրումներ է ունեցել Սևակ Շահբազյանը։ |
|
Ղեվոնդյանք՝ նվիրյալները«Ղևոնդ երեց» պատվո շքանշանակիրները «Պատերազմի ժամանակ տարբերություն չկա՝ զինվորական ես, թե հոգևորական» 44-օրյա պատերազմի ընթացքում գնդերեցներն ու հոգևորականները ոչ միայն աղոթքներով, այլև ֆիզիկապես էին զինվորների կողքին։ Նրանք քաջալերում էին ու բարձրացնում զինորների մարտական ոգին։ Նրանք Ղևոնդ երեցի արժանի հետևորդներն ու մարտիկներն են: Իրենց անցած ճանապարհի, մարտական ընկերների մասին պատմում են հոգևորականները, որոնք արժանացան «Ղևոնդ երեց» պատվո բարձր շքանշանին: |
|
Դադիվանքի սարկավագները2020թ. նոյեմբերի 9-ից հետո Հայ եկեղեցու հոգևորականները չընդհատեցին իրենց ծառայությունը Դադիվանքում: Չնայած բոլոր դժվարություններին և վանքի տարածք մուտք գործելու արգելքին, Դադիվանքում հոգևոր ծառայությունը շարունակվում էր: Շրջափակում ու բռնագաղթ տեսած սարկավագներն այսօր հուզմունքով են հիշում Դադիվանքում ապրած իրենց ամեն օրը: Հուսով են, որ մի օր վերստին կհնչի հայերեն աղոթքը հայոց հնագույն սրբավայրում: |
|
Բժիշկը. Կորյուն ԴալլաքյանԿորյուն Դալլաքյանը 44-օրյա պատերազմի մասնակից է, վիրաբույժ է: |
|
Վահե սարկավագ ՄկրտչյանՎահե սարկավագ Մկրտչյանը 44-օրյա պատերազմի ժամանակ գնդերեց էր Արցախում: Սարկավագը պատմում է զինվորների սիրո և սխրանքի մասին: |
|
Արտակ Գևորգյան, ռազմական բժիշկՎիրաբույժ Արտակ Գևորգյանը վերհիշում է 44-օրյա պատերազմը: «Երկու օրով արձակուրդ տվեցին: Աղջիկս չէր թողնում հետ գնամ: Էդ պահն ավելի դժվար էր, քան նախընթաց օրերը: Քո երեխան է, բայց մեկ այլ մարդու երեխա էլ քեզ է սպասում»: |
|
«Տոնոյան» բժշկական կենտրոն«Տոնոյան» բժշկական կենտրոնի անձնակազմը, վիրաբույժ Տարոն Տոնոյանի գլխավորությամբ, առաջին իսկ օրից մասնակցել է ինչպես Քառօրյա, այնպես էլ՝ 44-օրյա պատերազմներին: Բուժանձնակազմի սկզբունքն է եղել՝ մինչև վերջ մնալ զինվորի կողքին, ինչ գնով էլ լինի: |
|
Կարո սարկավագ Ղարիբյան44 –օրյա պատերազմի ժամանակ Կարո սարկավագ Ղարիբյանը ծառայում Հադրութում: Պատերազմի ու խաղաղ օրերի մասին է պատմում Կարո սարկավագ Ղարիբյանը: |
|
Մանավազդ սարկավագ Մկրտչյան2020թ. 44-օրյա պատերազմում Մանավազդ սարկավագ Մկրտչյանը գնդերեց էր Արցախում: «Այդ օրերին զինվորների հետ յուրաքանչյուր հանդիպում ու զրույց անջնջելի կնիք են թողել»: Գնդերեցները զինվորի հետ կիսել են պատերազմի ու խաղաղության օրերը: |