Արտավազդ Փելեշյան


Արտավազդ Փելեշյան` նրա կինեմատոգրաֆն ընդհանուր տևուղությամբ մոտ չորս ժամ է: Դրա զգալի մասն էլ փաստագրական կադրերն են: Բայց այս մի քանի ժամը իր բացառիկ տեղն ունի համաշխարհային կինոյում: 

Ֆրանսուա Տրյուֆո


Ֆրանսուա Տրյուֆո` «Նոր ալիքի» հիմնադիրներից: Ֆրանսաիական կինոյի ամենակնամեծար ռեժիսորը: 

Էդմոնդ Քյոսայան


Կինոյի ամենահամառ երազողներից՝ Էդմոնդ Քյոսայան: Մարդ, ում երազանքը փոխեց խորհրդային կինոն: 

Ռոբերտ Սահակյանց


«Ես երբեք չեմ նկարում «Օսկարի» կամ Լուվրի համար, դա ինձ հետաքրքիր չէ: Ես պատմում եմ մարդու մասին»:

Ալֆրեդ Նոբել. ճանապարհ դեպի հավերժություն


«Հնարավոր է, որ դու այսօր չունես 472 միլիոն դոլար և չես կարող այդչափ անվանի մրցանակ ստեղծել, որն ուղղված կլինի առաջին հերթին մարդկության մեջ բարություն սփռելուն, սակայն այն, որ դու կարող ես հենց այսօր մտածել քեզնից հետո բարի հետք թողնելու մասին, միանշանակ է: Ալֆրեդ Նոբելը մի օր որոշեց ու արեց դա: Ես ուզում եմ հիշել Ջոն Մասքվելի խոսքը՝ մարդու կյանքում երկու կարևոր օր կա: Առաջինը, երբ նա աշխարհ է գալիս, և երկրորդը, երբ հասկանում է՝ ինչի համար». Հովնաթան Սյոդերբլյումի խոսքը Նոբելյան մրցանակաբաշությանը՝ Ալֆրեդ Նոբելի մասին: 

Ժան Կոկտո


1963թ. հոկտեմբերի 11-ին Կոկտոն հեռանում է կյանքից: Նա վերջնական հանգիստը գտնում է մահվան գրկում, որին ընդառաջ էր գնում իր ստեղծագործություններով: Դրանից տարիներ առաջ ավանգարդիստների մանիֆեստում նա գրել էր. «Պետք է լինել և կենդանի մարդ և հետմահու նկարիչ՝ միաժամանակ»: Թվում է՝ այս հարցում նա հուսախաբ չարեց ոչ մեկին... 
 

Անրի Վերնոյ


Այս վարպետի մասին ֆրանսիացի դերասան Պիեռ Չեռոնիան կասի. «Ամենից շատ ինձ հիացնում և միաժամանակ ցնցում է իմ ընկեր Անրիի կյանքի պատմությունը: Ցեղասպանությունը, որ զրկել էր նրան հարազատներից և մտերիմներից, երբեք չկոտրեց Անրիի ոգին, կենսունակությունը: Նա իր ժողովրդի իսկական զավակն էր»:

Կյանքի գինը


«Առաջին համաշխարհայինի տարիները դժվար էին: Դժվարություններին դիմանալու համար բաց սիրտ է պետք: Համբուրգում, մի փոքրիկ եկեղեցում, իմ ամենածանր օրը ես կյանք էի ստացել իբրև  պարգև…իսկ ամենակարևորը՝ հասկացել էի դրա գինը»:

Յանուշ Կորչակ


«Քեզ չեմ ուղղում երկար աղոթք, Տե՛ր: Խորին խոնարհումներ չեմ անում: Քո փառքը չեմ գովաբանում և չեմ մատուցում ճոխ զոհաբերություն: Քեզ չեմ ձգտում մոտենալ, Ամենակալ,  ստանալու համար ողորմությունդ: Իմ մտքերը չունեն թևեր, որ իմ երգը երկինք հասցնեն: Բառերն իմ գունեղ չեն և ոչ էլ խնկաբույր: Հոգնած եմ ես և ուժասպառ: Աչքերն իմ խամրել են, մեջքս կքվել է հոգսերի բեռից: Քեզ եմ դիմում, Տե՛ր, սրտագին խնդրանքով: Տո՛ւր երեխաներին ուրախություն, օգնի՛ր ու օրհնի՛ր նրանց ջանքերը»:Յանուշ Կորչակ: Գրող, բժիշկ, մարդ: Նրա կյաքի բացառիկ պատմությունը ՝«Քրիստոնյայի օրագիր» շարքով:

Դմիտրի Մենդելեև


Այն հարցին , թե որն է համարում իր մեծագույն գյուտը, նա պատասխանում է ` օդապարիկից արևածագը դիմավորելը: Մեծագույն քիմիկոս, գլխավորապես, այպես են շատերը նրան ճանաչում: Սակայն հանուն ճշմարտության պետք է ասել, որ նրա աշխատությունների ընդամենը 10 տոկոսն է նվիրված քիմիային: Հանրագիտարան շարքով՝ Դմիտրի Մենդելևի կյանքը, ճակատագիրը Շողակաթի էկրանին:

Քշիշտոֆ Կեսլյովսկի


«Ամեն մարդու կյանքում ինչ-որ մի առեղծված կամ ողբերգություն կա: Մարդիկ այդ մասին չեն սիրում պատմել: Ամաչում են ցուց տալ իրենց վերքերը, վախենում են թույլ երևալ: Դրա համար էլ ես միշտ ցանկացել եմ, որ իմ ֆիլմերի համար կինոխոցիկն ինքը հերոս գտնի: Հնարավոր է՝ նա մարզադաշտում նստած տասը հազարից մեկն է...»:
Քշիշտոֆ Կեսլյովսկի՝ համաշխարհային կինոյի մեծագույն ռեժիսորներից մեկը: 
 

Նորման Ուիսդոմ


Արվեստում ամենադժվար բանը ծիծաղեցնելն է, իսկ նա հիանալի էր դա անում: Նորման Ուիսդոմը՝  Չապլինի ամենասիրելի ծաղածուն: Ուիսդոմի կյանքն ու ստեղծագործական ուղին՝ «Հայտնի-անհայտ կինո» հաղորդաշարում: