Գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն ու Արքմենիկ Նիկողոսյանը բանավիճում են հայ դասական ու համաշխարհային գրականության ամենահայտնի, սիրված, միաժամանակ, վիճահարույց ստեղծագործությունների շուրջ: Յուրաքանչյուր քննարկում նվիրված է մեկ գրական երկի, գրականագետների բանավեճը ներկայացնում է դրա ավանդական ու նորովի ընկալման  հնարավորությունները:

Ո՞ւր են քսանամյա գրական հանճարները


«Այս հիվանդ, հանճարեղ պատանին»,-ասում է Չարենցը Մեծարենցի մասին: Ո՞րն է հանճարեղ պատանու «տարիքային սահմանը» գրականության մեջ, ինչո՞ւ էին նրանք ավելի շատ նախորդ դարերում, հայ գրողներից ովքե՞ր կհամարվեին հանճարեղ պատանի, եթե արժանանային Դուրյանի ու Մեծարենցի ճակատագրին: Եվ վերջապես, ինչո՞ւ այսօր չենք հանդիպում 20-ամյա գրական հանճարների: Բանավիճում են գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն ու Արքմենիկ Նիկողոսյանը:

Գրականություն սուրճի բուրմունքով


Սուրճն՝ իր բույրով, սրճախմությունն՝ իր խորհրդավոր բնույթով գրականության մեջ սովորական կենցաղային երևույթից վերածվել են գեղարվեստական արժեքի: Սուրճի բուրմունքով գրականությունը զուգահեռ ընթերցում են գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն ու Արքմենիկ Նիկողոսյանը:

Հայկական ժամանակը պոեզիայում


«Երևան հյուրանոց» գրքից հետո Արմեն Շեկոյանը անգամ մեկ տող բանաստեղծություն չի հրապարակել, սակայն 1990-ական թվականներին գրված նրա գործերը շատ արդիական են այսօր: Ինչպիսի՞ն է հայկական ժամանակը Շեկոյանի պոեզիայում, արդյո՞ք իրականությունների կրկնությունը կապված է հասարակության գաղափարական ճգնաժամի հետ: Բանավիճում են գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն Արքմենիկ Նիկողոսյանը։

Ուղեկցող գրքեր


Հաճախ ենք լսում, որ գիրքը մարդու կամ ազգի ուղեկիցն է, խորհրդատուն։ Ո՞ր գրքերը կարող ենք մեր անհատական ու ազգային կյանքի ուղեկիցներ համարել և ինչո՞ւ։ «Զուգահեռ ընթերցումներ»-ում քննարկում են գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն ու Արքմենիկ Նիկողոսյանը։

Գրականություն՝ քարոզչական


Գրականության դերը, իբրև քարոզչական գործիք, կարևորվել ու կիրառվել է դեռ անտիկ ժամանակներից, բոլոր տեսակի իշխանությունների կողմից: Քարոզչականությունը լա՞վ, թե՞ վատ հատկանիշ է գրականության համար, արդյո՞ք այսօր գրականությունը պահպանում է քարոզչական գործառույթը: «Զուգահեռ ընթերցումներ»-ում բանավիճում են գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն Արքմենիկ Նիկողոսյանը։

Հայ գրականության գիքորները


Դեռ փոքր տարիքից մենք ճանաչում ենք հայ գրականության ամենաողբերգական երեխային՝ Գիքորին։ Գիքորի ճակատագիրը մտածել է տալիս կյանքի անարդարության, մարդկանց դաժանության ու երեխաների պաշտպանության մասին։ Գիքորի պատմությունը, որպես տրավմատիկ հիշողություն, ուղեկցում է մեզ, ձևավորում որոշակի վերաբերմունք քաղաքի ու վաճառականության նկատմամբ։ Հովհ․ Թումանյանը մեզ կարողանում է համոզել, որ այդպիսի հերոսներն ուրիշ ճակատագիր չեն կարող ունենալ, սակայն հայ գրականության այլ օրինակներ ևս կան, որոնք հակառակն են ապացուցում։ Հայ գրականության գիքորներին «Զուգահեռ ընթերցումներ»-ում քննարկում են գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն Արքմենիկ Նիկողոսյանը։

Ո՞ւմ համար է այսօր գրական մամուլը


Գրական մամուլը հրապարակել է ոչ միայն գրական գործեր, այլև արծարծել հասարակական-քաղաքական մտահոգիչ խնդիրներ: Լավագույն օրինակը թերևս «Գարուն» ամսագիրն է: Կարո՞ղ է այսօր թղթային կամ էլեկտրոնային որևէ գրական պարբերական նման հռչակ ունենալ, ո՞ւմ համար է այսօր գրական մամուլը: Բանավիճում են գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն ու Արքմենիկ Նիկողոսյանը:

Առաջին հանրապետության գրականությունը


Հայաստանի առաջին հանրապետությունը իր ողբերգականորեն կարճ կենսագրությամբ, այնուամենայնիվ, բացառիկ օրինաչափություններ արձանագրելու հիմքեր է ստեղծում հայ կյանքի ամենատարբեր ոլորտների համար: Գրականության պատմության պարբերացման սկզբունքներով՝ այս կարճատև շրջանն անգամ պետք է ենթարկվեր թեկուզև հպանցիկ պարբերացման, ինչը երբեք չի արվել: Ինչու՝ բանավիճում են գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն ու Արքմենիկ Նիկողոսյանը:

Գրողների հուշերը` գրականությո՞ւն, թե՞ վավերագրություն


Գրողների հուշերը նրանց կայնքի ու ժամանակաշրջանի վավերական աղբյուր կարո՞ղ ենք համարել, թե՞ հուշագրություններում շատ է հեղինակի սուբյեկտիվիզմը։ Ինչո՞ւ են գրողները հուշեր գրում: Բանավիճում են գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն ու Արքմենիկ Նիկողոսյանը:

Ինչի՞ց և ինչպե՞ս սկսել կարդալ


Հաճախ ենք դժգոհում, որ քիչ են կարդում, չկա ընթերցանության մշակույթ։ Իսկ արդյո՞ք մենք սովորեցնում ենք ընթերցել։ Ինչի՞ց և ինչպե՞ս սկսել կարդալ։ Բանավիճում են գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն ու Արքմենիկ Նիկողոսյանը:

Ինչի՞ց է խուսափում հայ ընթերցողը


Մշտապես խոսվում է ընթերցողների գրական ճաշակի ու պահանջների մասին, սակայն գրեթե երբեք չի խոսվում, թե ինչ չի՛ ցանկանում տեսնել գրականության մեջ հայ ընթերցողը, ինչից է խուսափում և ինչու: Բանավիճում են գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն ու Արքմենիկ Նիկողոսյանը:

Աշխատանքի վայելքն ու ծանրությունը գրականության մեջ


Հայ ժողովրդական բանահյուսության և գրականության մեջ լայնորեն իրացվում է աշխատանքի թեման: Եթե ժողովրդական երգերում ու խաղիկներում չարքաշ աշխատանքը փոքր-ինչ իդեալականացվում է և կան փառաբանական երանգներ, ապա գրականության մեջ, հատկապես, քաղաքային-բանվորական աշխատանքի պատկերներում գերակշռում են սոցիալական անարդարության, աշխատածը չվայելելու, աշխատավորի ծանր վիճակի մոտիվները: Թեմայի շուրջ բանավիճում են գրականագետներ Հայկ Համբարձումյանն ու Արքմենիկ Նիկողոսյանը: