|
Փրկության միակ ճանապարհը խոնարհությունն է
Հիսուս Քրիստոսը էշի վրա նստած մտնելով Երուսաղեմ իր օրինակով ցույց է տալիս, որ Քրիստոնեության ու մարդկության ամենամեծ ուժը խոնարհությունն է։ Տերը մեզ փրկելու համար խոնարհվեց, բայց մենք մեզ փրկելու համար հրաժարվում ենք խոնարհվել։
Մեկնում է Տիգրան քահանա Բադիրյանը։
(20 Դշ. ԳԿ. ԼԸ օր Մեծի Պահոց: Ելք. 4.21-5.3: Զաքար. 9.9-16: )
|
|
Ամեն մեկս մեր տեղն ունենք Քրիստոսի եկեղեցում
Աստված մարդկանց շնորհներ է տալիս իր ծրագիրը իրականացնելու համար։ Շնորհների զանազանությունը միասնություն բերելու փոխարեն մարդկանց մեջ խնդիր է առաջացնում՝ ոմանք նախանձում են, ոմանք հպարտանում։
Մեկնում է Մովսես քահանա Սահակյանը։
(19 Գշ. ԳՁ. ԼԷ օր Մեծի Պահոց: Ա Կորնթ. 12.8- 27:)
|
|
Խնդրեք Աստծուն բացել ձեր շնորհը
Յուրաքանչյուր հավատացյալ ունի տիրոջ շնորհը, որպեսզի գործի, աշխատի, շարժվի, հանգիստ չմնա ու չծուլանա։ Այդ շնորհների բազմազանությունը նրա համար է, որպեսզի մեկը մյուսին օգտակար լինի։
Մեկնում է Առնակ քահանա Հարությունյանը
(18 Բշ. ԲԿ. ԼԶ օր Մեծի Պահոց: Դան. 7.2-27: Ա Կորնթ. 12.1-7: )
|
|
Պետք է պարտրաստ լինել Աստծու որդու գալստյանը
Ոչ ոք չգիտի, թե երբ է լինելու Քրիստոսի երկրորդ գալուստը։ Դրա համար պետք է արթուն լինել, աղոթել ու ամեն վայրկյան պատրաստ լինել Աստծու որդու գալստյանը։ Պետք է Աստծո պատվիրանները պահել։
Մեկնում է Մովսես քահանա Սահակյանը (17 † Կիր. ԲՁ. Զ կիր. Քառասնորդական Պահոց (Գալստեան): Ես. 66.1-24: Կող. 2.8- 3.17: Մատթ. 22.34-23.39: )
|
|
Աստված իր ծառային երեսի վրա չի թողնում
Եթե անգամ բանտում լինեք՝ խավարի մեջ լինեք, տիրոջ լույսն է, որ մեզ պետք է լուսավորի, և տիրոջ արդարությունն է, որ մեզ պետք է հանի դեպի լույս։
Մեկնում է Առնակ քահանա Հարությունյանը։
(16 † Շբ. ԱԿ. ԼԴ օր Մեծի Պահոց: Տօն Է Սրբոյն Գրիգորի Լուսաւորչին մերոյ սոսկալի չարչարանացն եւ մտին ի Վիրապն: Իմաստ. 1.15-2.22: Միք. 7.7-10: Փիլիպ. 1.12-21: Մատթ. 16.24-28: )
|
|
Լավ է այն ամենն, ինչ ունի Աստծո ներկայությունը
Տերն ուզում է, որ մենք պաշտենք ու սիրենք իրեն մեր ամբողջ հոգով ու սրտով, որպեսզի մեզ համար լավ լինի։ Լավ է այն իրողությունը, երբ մենք ապրում ենք Աստծո ներկայությամբ։
Մեկնում է Տիգրան քահանա Բադիրյանը:
(15 Ուր. ԱՁ. ԼԳ օր Մեծի Պահոց: Բ Օր. 10.1- 15: Հոբ. 19.1-29: Ես. 45.1-13: )
|
|
Ի՞նչ կլիներ, եթե Քրիստոս հարություն առած չլիներ
Քրիստոսի հարությունը պատմական իրողություն է՝ եղել են վկաներ, ովքեր տեսել են հարություն առած Քրիստոսին և գրել են դրա մասին։ Եթե Քրիստոս հարություն չի առել, ապա իզուր է ձեր հավատը։
Մեկնում է Մովսես քահանա Սահակյանը:
(14 Եշ. ԴԿ. ԼԲ օր Մեծի Պահոց: Ես. 53.1-54.5: Ա Կորնթ. 15.1-28:)
|
|
Կանգնի՛ր ով մարդ, դու կարող ես
Մենք հզոր ենք, երբ Աստծուն ենք վկայում մեր մեջ և Աստծո հետ ենք քայլում։ Քրիստոնյայի կյանքը սեփական տկարությունը տեսնելով Աստծո զորությունը խոստովանելու մեջ է։ Դա ոչ թե ստրկական, այլ որդիական խոստովանություն է։
Մեկնում է Տիգրան քահանա Բադիրյանը (13 Դշ. ԴՁ. ԼԱ օր Մեծի Պահոց: Ելք. 4.1-21: Հովել. 3.9-22: )
|
|
Աստված մեր մեջ է
Եթե մենք ցանկանանք մաքրվել մեր մեղքերից, Աստված մեր մեջ կհաստատվի։ Աստված մարդացավ, որպեսզի մեզ մաքրի։ Պողոս առաքյալն ասում է, որ մեղքի վարձը մահն է, իսկ Աստծո շնորհը հավիտենական կյանքը։
Մեկնում է Մովսես քահանա Սահակյանը։
(12 Գշ. ԳԿ. Լ օր Մեծի Պահոց: Ես. 7.10-8.10: )
|
|
Քրիստոսին չճանաչողը չի կարող քրիստոնյա լինել
Քրիստոսն Աստծո արտահայտությունն էր մարդկանց մեջ։ Աստծուն ճանաչելու միակ ճանապարհը Հիսուս Քրիստոսն է։
Մեկնում է Առնակ քահանա Հարությունյանը։
(11 Բշ. ԳՁ. ԻԹ օր Մեծի Պահոց: Եբր. 1.1-14: ):
|
|
Աստծո արքայությունը ձեր մեջ է
Աստծո արքայությունը դրսում տեսանելի չէ։ Այն գալու է ակնթարթորեն, բայց մինչեւ այդ Աստծո արքայությունը պետք է բացվի ձեր մեջ։ Ճանապարհը՝ Աստծո պատվիրանների պահեցողությունն է ու անդադար աղոթքը։
Մեկնում է Մովսես քահանա Սահակյանը։
(10 † Կիր. ԲԿ. Ե կիր. Քառասնորդական Պահոց (Դատաւորին): Ես. 65.8-25: Փիլիպ. 3.1-4.9: Ղուկ. 17.20-18.14: )
|
|
Ամեն բան ունայն է այս երկնքի տակ
Տկարությունների պատճառով մենք շատ հաճախ չենք ուզում հրաժարվել այն ամենից, ինչը խանգարում է երկնքի արքայության դաշտը։ Վստահություն պետք է ունենալ Աստծո խոսքի նկատմամբ։
Մեկնում Է Առնակ քահանա Հարությունյանը:
(Շբ. ԲՁ. ԻԷ օր Մեծի Պահոց: Սրբոց Մանկանցն քառասնից որք ի Սեբաստիա կատարեցան: Իմաստ. 3.1-8: Նաւում. 2.1-4: Ես. 43.1-3: Եփես. 6.10-18: Մատթ. 13.43- 52: )
|