Օպերատոր Արտակ Ավետյան

Մարտիրոս Սարյան

Յոթանասուն տարվա ստեղծագործական իր կյանքի մասին Մարտիրոս Սարյանը գրել է. Ինձ չի բավարարում այն, ինչ ես անում եմ, ձգտում եմ ստեղծագործական առավել պարզության, որպեսզի մարդիկ նայելով իմ նկարին՝ իրենց զգան այնպես, ասես դուրս են եկել մաքուր օդի և ուրախություն են շնչում: Եթե նկարը չի հուզում և բարի մղումներ չի հարուցում մարդու մեջ, ուրեմն չունի գլխավորը` կյանքի հավերժական շունչը: Ես ձգտում եմ հաղորդել ապրելու երջանկության զգացումը»:

Հանդարտ եմ գալիս...

Գնացքում միայնակ նստած հերոսը քաղաքի աղմուկից երևակայական թռիչք է կատարում դեպի այլ ժամանակ ու տարածություն, բնության ու սեփական խոհերի միջով վերադանում նույն բետոնե իրականություն՝ ինչ-որ բան գտած...
Ծեգին բետոնե այս քաղաքով
ցողոտ Աստվածամայրն է անցել....»

Մաքո՜ւր, մաքուր իմ Տեր,
Քո առաջ ես այսօր
լո՜ւռ, հանդարտ եմ գալիս... »
Ֆիլմում հնչում են Նշան Աբասյանի բանաստեղծությունները: