Արտակ սարկավագ Ղևոնդյան


«Շնորհը ինքնաճանաչողության ճանապարհ է: Այդ ճանապարհը պիտի անցնել լուռ»: Հոգևոր երգեցողությունը և բանաստեղծություններ գրելը Արտակ սարկավագ Ղևոնդյանի համար ամենաներդաշնակ վիճակն է: Արդեն լույս է տեսել նրա բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուն՝ «Մի բուռ լռությունը»:

Վազգեն դպիր Սարգսյան


Վազգեն դպիր Սարգսյանը Հառիճավանքում ուսանելուց հետո ընդունվում է Վազգենյան դպրանոց: Շուտով խումբ է հավաքում, որն սկսում է կատարել Կոմիտասյան պատարագը: Վազգենը տիրապետում է մի քանի երաժշտական գործիքների՝ դաշնամուր, կիթառ, շվի։ «Վերադարձ» ազգագրական երգի-պարի համույթի անդամ է: Վերջերս տարվել է նաև համշենական մշակույթով։

Դավիթ սարկավագ Գիշյան


Դավիթը լուրջ հաջողություններ էր գրանցել մարտարվեստում, երաժշտության ու խոհարարության մեջ: Մի օր Յալթայի Սբ. Հռիփսիմե եկեղեցում առաջին անգամ պատարագի մասնակցելուց հետո կյանքի ճանապարհը փոխվեց:

Տեր Հովհան Լեոն Խոջա-Էյնատյան


Մասնագիտությամբ երաժիշտ է տեր Հովհանը, Էվանսթոնի Սուրբ Հակոբ եկեղեցում հիմնել է «Նարեկ զանգակներ» նվագախումբը: Հայաստան այցը առիթ հանդիսացավ «Երևան» լարային քառյակի հետ ներկայացնելու Ալան Հովհաննեսի «Խորհուրդ նահատակաց» ստեղծագործությունը:

Տիգրան սարկավագ Սարգսյան


Տիգրանը եկեղեցականի զգեստն ընտրեց Մանկավարժական համալսարանն ավարտելուց հետո: Այժմ սարկավագ է: Նրա գեղանկարների մեծ մասում Ապարանն է՝ անզուգական բնությամբ ու յուրատիպ գյուղերով:

Տ. Թեոդիկ քահանա Չեթինքայա


Տեր Թեոդիկը Պոլսում, դեռ պատանի հասակում, օգնում էր հարևան դերձակին: Այսօր հին հայկական զարդանախշերի և նորերի համադրմամբ հոգևորականների ծիսական զգեստներ է ձևավորում:

Տ. Սևակ քահանա Սարիբեկյան


«Շնորհը Աստծո առաջին հպումն է մարդուն»,-ասում է Սևակ քահանան ու պատմում, թե ինչպիսի շրջադարձ եղավ կյանքում, երբ Իտալիա մեկնեց ուսանելու՝ որպես վերականգնող։

Տ. Վազգեն քահանա Հովհաննիսյան


Վազգեն քահանան Օշականի եկեղեցուն կից խաչքարագործության դպրոց է բացել: Ստեղծագործում է և սովորեցնում ստեղծագործել։

Տ. Իսահակ քահանա Մարգարյան


«Շնորհը տրվում է, երբ մարդն ընդառաջ է գնում Աստծուն»,-համոզված է մեր հաղորդման հերոսը՝ Իսահակ քահանա Մարգարյանը:

Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան


«Մեր ծնված պահից կյանքն ինքնին շնորհ է. շնորհը մարդու և Աստծո հանդիպման վայրն է». Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանը՝ իր մտորումներով և ստեղծագործություններով «Լույս զվարթ»-ի տեսախցիկի առջև է: 

Իշխան սարկավագ Սահակյան


Իշխան սարկավագը, երբ ընկերոջ հետ առաջին անգամ գնում էր փայտամշակման արվեստանոց, չէր էլ պատկերացնում, թե ինչպես կփոխվի իր կյանքը դրանից հետո: 
«Փայտը ունի բնավորություն, տրամադրություն, պիտի կարողանաս ներդաշնակվել նրա հետ, այդ դեպքում միայն կկարողանաս հաջողել,- ասում է Իշխան սարկավագը,-տրված շնորհի համար պիտի շնորհակալ լինել, աշխատել՝ բաժին հանելով մարդկանց»: 
 

Նարեկ սարկավագ Կիրակոսյան


Նարեկ սարկավագը երգում է «Էջմիածին» երգչախմբում, տիրապետում է մի քանի նվագարանների՝ շվի, կիթառ, դուդուկ: «Առանց երաժշտության չեմ պատկերացնում կյանքս, - ասում է Նարեկը,- ստեղծագործելը մարդուն տրված ամենամեծ պարգևն է, ինքնադրսևորվելու և իրեն ճանաչելու հնարավորություն»: