Շարքը ներկայացնում է ստեղծագործող հոգևորականներին
 |
Տ. Միքայել քահանա ՆուրիջանյանՄարդու ամբողջ կյանքը կատարելության ձգտում է Դպրոցահասակ դստեր տնային հանձնարարությունն է դարձել պատճառ, որ Տ. Միքայել քահանա Նուրիջանյանը սկսել է զբաղվել նկարչությամբ։ Ըստ նրա՝ ովքեր ստանում են շնորհը և օգտագործում Աստծո փառքի ու մարդկանց կարիքների համար, Աստված էլ ավելին է տալիս։ Բայց երբ շնորհը ծրարում են ՝ թաքցնում, չեն օգտագործում, Աստված վերցնում է եւ տալիս ուրիշին։ |
 |
Հովհաննես սարկավագ ԷվինյանԴադիվանքից բերված քարերը նոր շունչ են ստանում Հովհաննես սարկավագ Էվինյանը Դադաիվանքից իր հետ բերել է ջրաներկ ու քարեր, որոնց վրա նկարում է։ Ջրաներկը պատահաբար են գտել Դադիվանքում ծառայելու ընթացքում։ Նա իրեն չի համարում նկարիչ, սակայն կարծում է, որ եթե մարդը ինքնաարտահայտվելու ձգտում ունի, միջոցները անպայման կգտնի։ |
 |
Թովմա վարդապետ ԽաչատրյանՀայր Թովման ուրախությամբ է հիշում առաջին հանդիպումը քամանչայի հետ, որն արդեն քսանութ տարի իր անբաժան ընկերն է։ «Շնորհը Աստծո պարգևն է մարդուն, այն պիտի ճանաչել ու ավելացնել աշխատանքով»,-ասում է հայր սուրբը և պատմում իր երաժշտական ուղու, հանդիպումների, ընկերների մասին։ Մեր նկարահանող խումբը մեկ օր անցկացրեց Թովմա վարդապետի հետ՝ իր սիրելի ծննդավայր Չարենցավանում: |
 |
Իսահակ վարդապետ ՊողոսյանԻսահակ վարդապետ Պողոսյանն իրեն գրող չի համարում, ասում է՝ առաջին հերթին հոգևորական եմ։ Իր ստեղծագործական ուղու, գեղեցիկ ճամփորդությունների ու կյանքում տեղի ունեցած կարևոր հանդիպումների մասին է պատմում հայր սուրբը։ |
 |
Թադեոս ՎարդանյանՄինչ Վազգենյան դպրանոց ընդունվելը, Թադեոսը սովորել է Փանոս Թերլեմեզյանի անվան քոլեջում: Թադեոսը պատմում է նկարչությունը չթողնելու և հոգևոր ճանապարհն ընտրելու իր որոշման մասին. «Ամեն անգամ Սևանավանք բարձրանալիս բոլորովին այլ զգացողությամբ ու գույներով է կտավը լցվում»: |
 |
Հակոբ արքեպիսկոպոս ԳլնճյանՖրանց Վերֆելի «Երեմիա. լսեք ձայնը» վեպը գերմաներենից հայերեն է թարգմանել Ուրուգվայի հայոց թեմի առաջնորդ Հակոբ արքեպիսկոպոս Գլնճյանը: Գիրքն արժանացել է ՀՀ գրողների միության «Կանթեղ» մրցանակի: Հակոբ սրբազանը գրական ու թարգմանական արժեքավոր ժառանգություն ունի, թեև շատ համեստ է համարում իր վաստակը: «Ինչ կարողանում ենք ստեղծել, միայն Աստծո շնորհի ու ողորմածության շնորհիվ է»,-ասում է սրբազանը: |
 |
Տեր Վահան քահանա ԱզարյանՃարտարապետական էսքիզներ, գծանկար, մանրանկարչություն. Տեր Վահանի ստեղծագործական հետաքրքրությունների շրջանակը լայն է: Ամենափոքրիկ էսքիզի կամ նախագծի իրականացում մեծ ոգևորության ու ավելին անելու ցանկության առիթ է: |
 |
Թովմաս ուրարակիր ԱռաքելյանԹե ինչպես մի փոքրիկ միջադեպը դարձավ նոր գրքի սկիզբ, ինչպես փոքրիկ ծավալով տեսանյութերը դարձան շատ դիտարժան ու նոր մտահղացումների իրականացման բերեցին, պատմում է Թովմաս ուրարակիր Առաքելյանը: |
 |
Գրիգոր սարկավագ ԹադևոսյանԳրիգորը դուդուկ նվագում էր դեռ փոքր տարիքից, բայց երաժշտությանը լրջորեն սկսեց վերաբերվել, երբ ուսումնասիրեց հոգևոր երաժշտությունը: Սարկավագը պատմում է, որ դուդուկով շարականներ նվագելու փորձը նոր դռներ բացեց իր առջև: Ճեմարանական առօրյայի մաս է դարձել ընկերներով նվագելը: |
 |
Արտակ սարկավագ Ղևոնդյան«Շնորհը ինքնաճանաչողության ճանապարհ է: Այդ ճանապարհը պիտի անցնել լուռ»: Հոգևոր երգեցողությունը և բանաստեղծություններ գրելը Արտակ սարկավագ Ղևոնդյանի համար ամենաներդաշնակ վիճակն է: Արդեն լույս է տեսել նրա բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուն՝ «Մի բուռ լռությունը»: |
 |
Վազգեն դպիր ՍարգսյանՎազգեն դպիր Սարգսյանը Հառիճավանքում ուսանելուց հետո ընդունվում է Վազգենյան դպրանոց: Շուտով խումբ է հավաքում, որն սկսում է կատարել Կոմիտասյան պատարագը: Վազգենը տիրապետում է մի քանի երաժշտական գործիքների՝ դաշնամուր, կիթառ, շվի։ «Վերադարձ» ազգագրական երգի-պարի համույթի անդամ է: Վերջերս տարվել է նաև համշենական մշակույթով։ |
 |
Դավիթ սարկավագ ԳիշյանԴավիթը լուրջ հաջողություններ էր գրանցել մարտարվեստում, երաժշտության ու խոհարարության մեջ: Մի օր Յալթայի Սբ. Հռիփսիմե եկեղեցում առաջին անգամ պատարագի մասնակցելուց հետո կյանքի ճանապարհը փոխվեց: |
