Թովմա վարդապետ Խաչատրյան


Հայր Թովման ուրախությամբ է հիշում առաջին հանդիպումը քամանչայի հետ, որն արդեն քսանութ տարի իր անբաժան ընկերն է։ «Շնորհը Աստծո պարգևն է մարդուն, այն պիտի ճանաչել ու ավելացնել աշխատանքով»,-ասում է հայր սուրբը և պատմում իր երաժշտական ուղու, հանդիպումների, ընկերների մասին։ Մեր նկարահանող խումբը մեկ օր անցկացրեց Թովմա վարդապետի հետ՝ իր սիրելի ծննդավայր Չարենցավանում:

Իսահակ վարդապետ Պողոսյան


Իսահակ վարդապետ Պողոսյանն իրեն գրող չի համարում, ասում է՝ առաջին հերթին հոգևորական եմ։ Իր ստեղծագործական ուղու, գեղեցիկ ճամփորդությունների ու կյանքում տեղի ունեցած կարևոր հանդիպումների մասին է պատմում հայր սուրբը։

Թադեոս Վարդանյան


Մինչ Վազգենյան դպրանոց ընդունվելը, Թադեոսը սովորել է Փանոս Թերլեմեզյանի անվան քոլեջում: Թադեոսը պատմում է նկարչությունը չթողնելու և հոգևոր ճանապարհն ընտրելու իր որոշման մասին. «Ամեն անգամ Սևանավանք բարձրանալիս բոլորովին այլ զգացողությամբ ու գույներով է կտավը լցվում»:

Հակոբ արքեպիսկոպոս Գլնճյան


Ֆրանց Վերֆելի «Երեմիա. լսեք ձայնը» վեպը գերմաներենից հայերեն է թարգմանել Ուրուգվայի հայոց թեմի առաջնորդ Հակոբ արքեպիսկոպոս Գլնճյանը: Գիրքն արժանացել է ՀՀ գրողների միության «Կանթեղ» մրցանակի: Հակոբ սրբազանը գրական ու թարգմանական արժեքավոր ժառանգություն ունի, թեև շատ համեստ է համարում իր վաստակը: «Ինչ կարողանում ենք ստեղծել, միայն Աստծո շնորհի ու ողորմածության շնորհիվ է»,-ասում է սրբազանը:

Տեր Վահան քահանա Ազարյան


Ճարտարապետական էսքիզներ, գծանկար, մանրանկարչություն. Տեր Վահանի ստեղծագործական հետաքրքրությունների շրջանակը լայն է: Ամենափոքրիկ էսքիզի կամ նախագծի իրականացում մեծ ոգևորության ու ավելին անելու ցանկության առիթ է:

Թովմաս ուրարակիր Առաքելյան


Թե ինչպես մի փոքրիկ միջադեպը դարձավ նոր գրքի սկիզբ, ինչպես փոքրիկ ծավալով տեսանյութերը դարձան շատ դիտարժան ու նոր մտահղացումների իրականացման բերեցին, պատմում է Թովմաս ուրարակիր Առաքելյանը:

Գրիգոր սարկավագ Թադևոսյան


Գրիգորը դուդուկ նվագում էր դեռ փոքր տարիքից, բայց երաժշտությանը լրջորեն սկսեց վերաբերվել, երբ ուսումնասիրեց հոգևոր երաժշտությունը: Սարկավագը պատմում է, որ դուդուկով շարականներ նվագելու փորձը նոր դռներ բացեց իր առջև: Ճեմարանական առօրյայի մաս է դարձել ընկերներով նվագելը:

Արտակ սարկավագ Ղևոնդյան


«Շնորհը ինքնաճանաչողության ճանապարհ է: Այդ ճանապարհը պիտի անցնել լուռ»: Հոգևոր երգեցողությունը և բանաստեղծություններ գրելը Արտակ սարկավագ Ղևոնդյանի համար ամենաներդաշնակ վիճակն է: Արդեն լույս է տեսել նրա բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուն՝ «Մի բուռ լռությունը»:

Վազգեն դպիր Սարգսյան


Վազգեն դպիր Սարգսյանը Հառիճավանքում ուսանելուց հետո ընդունվում է Վազգենյան դպրանոց: Շուտով խումբ է հավաքում, որն սկսում է կատարել Կոմիտասյան պատարագը: Վազգենը տիրապետում է մի քանի երաժշտական գործիքների՝ դաշնամուր, կիթառ, շվի։ «Վերադարձ» ազգագրական երգի-պարի համույթի անդամ է: Վերջերս տարվել է նաև համշենական մշակույթով։

Դավիթ սարկավագ Գիշյան


Դավիթը լուրջ հաջողություններ էր գրանցել մարտարվեստում, երաժշտության ու խոհարարության մեջ: Մի օր Յալթայի Սբ. Հռիփսիմե եկեղեցում առաջին անգամ պատարագի մասնակցելուց հետո կյանքի ճանապարհը փոխվեց:

Տեր Հովհան Լեոն Խոջա-Էյնատյան


Մասնագիտությամբ երաժիշտ է տեր Հովհանը, Էվանսթոնի Սուրբ Հակոբ եկեղեցում հիմնել է «Նարեկ զանգակներ» նվագախումբը: Հայաստան այցը առիթ հանդիսացավ «Երևան» լարային քառյակի հետ ներկայացնելու Ալան Հովհաննեսի «Խորհուրդ նահատակաց» ստեղծագործությունը:

Տիգրան սարկավագ Սարգսյան


Տիգրանը եկեղեցականի զգեստն ընտրեց Մանկավարժական համալսարանն ավարտելուց հետո: Այժմ սարկավագ է: Նրա գեղանկարների մեծ մասում Ապարանն է՝ անզուգական բնությամբ ու յուրատիպ գյուղերով: