Նորի փնտրտուքով. Սուրեն Տեր-Գրիգորյանի եւ Հրանտ Մովսիսյանի համատեղ ցուցահանդեսը


Կինոօպերատորի եւ կինոռեժիսորի համագործակցությունից, որպես կանոն, նոր ֆիլմ է ծնվում: Այս դեպքում, սակայն, նրանց միավորողը ոչ թե կինոն է, այլ կերպարվեստը: Մարտի 23-ին Հենրիկ Իգիթյանի անվան ազգային գեղագիտության կենտրոնում բացվեց «Ֆաբուլա» խորագրով ցուցահանդեսը:

 

Տնտեսի կիրակի. Մեծ Պահքի չորրորդ կիրակին


Սուրբ Գայանե վանքում օրվա առակը մեկնում էր Տ. Ռուբեն վարդապետ Զարգարյանը: Իր քարոզում հայր սուրբը հիշեցրեց հավատացյալներին, որ մենք էլ Աստծո տնտեսներն ենք:

 

Ս․ Էջմիածնի մայր տաճարի վերաօծման, մյուռոնօրհնության և մյուս արարողությունները կսկսվեն սեպտեմբերից


Սեպտեմբերի 30-ից հոկտեմբերի 3-ն ընկած ժամանակահատվածում կվերաօծվի Ս․ Էջմիածնի մայր տաճարը, կկատարվի մյուռոնօրհնության արարողություն։ Հոկտեմբերի 8-ին կկատարվի եպիսկոպոսական ձեռնադրություն:

 

Հայր Անանիային շնորհվեց վարդապետական աստիճան


«Վանականների ուխտադրության կարգը հայոց եկեղեցում» թեմայով գիտական թեզի պաշտպանության հաջորդ օրը Օշականի Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոց եկեղեցում հայր Անանիան ստացավ վարդապետական աստիճան:

 

Հայկ Ժամկոչյանը պատերազմից հետո


2020-ին Հայկը ժամկետային զինծառայող էր: Չորս ամիս էր մնացել զորացրվելուն, երբ սկսվեց Արցախյան 44–օրյա պատերազմը։ Հոկտեմբերի 16–ին, երբ Հարդութում նահանջի, ապա՝ գրոհի հրաման է հնչում, դիպուկահարի կրակոցից ողնուղեղային վնասվածք է ստանում: Այսօր երիտասարդը տեղաշարժվում է անվասայլակով: Նոր Հաճնում, որտեղ ապրում է, թեքահարթակների և այլ հարմարությունների համատարած բացակայության է: Չնայած դժվարություններին՝ Հայկը ապագայի ծրագրեր ունի:

Տիգրան Մկրտչյանը պատերազմից հետո


Տիգրան Մկրտչյանը 25 տարեկան է, արցախյան երկու պատերազմի մասնակից։ Վիրավորվել է 2016թ․ Ապրիլյան պատերազմի ժամանակ, կամավորագրվել նաև 2020թ․ 44-օրյային։ Առողջական վիճակի պատճառով երկար ժամանակ աշխատանք գտնել չի հաջողվել։ Սկսել է ստեղծագործել, շուտով Տիգրանի առաջին ցուցահանդես-վաճառքը կլինի Հերոսների վերականգնողական քաղաքում, ստացված հասույթը պատրաստվում է ներդնել նոր ծրագրերում, լուծել ֆինանսական խնդիրները։

Հայկ Նալբանդյանը 44-օրյա պատերազմից հետո


Հայկ Նալբանդյանը վիրավորվել է 44-օրյա պատերազմի վերջին օրը՝ նոյեմբերի 8-ին: Դիպուկահար է եղել, դիպուկահարի գնդակից էլ վիրավորվել է: «Կյանքս երկու մասի բաժանվեց` պատերազմից առաջ և հետո: Հետոն ավելի դժվար եմ անցնում, բայց պարտավոր եմ ավելի ուժեղ լինել ու լիարժեք ապրել ամեն մի օրը»,-ասում է ընդամենը 21-ամյա երիտասարդը: Հայկի հետ հանդիպել ենք չրագործական իր փոքրիկ արտադրամասում:

Էրիկ Գրիգորյանը 44-օրյա պատերազմից հետո


«Համացանցով գտել եմ իմ տանկը, Բաքվում շքերթի էր մասնակցում: Հումորով եմ վերաբերում, ընկերներիս ասում եմ՝ ես Բաքու չհասա, փոխարենը՝ տանկս հասավ»: Էրիկ Գրիգորյանը շուշեցի է, 2020թ. հոկտեմբերի 24-ին Մատաղիսում վիրավորվել է կասետային ռումբի պայթյունից։ Էրիկի հետ հանդիպել ենք արվեստանոցում, «Կուճիր հույզերի» մեջ:

Նորայր Ավագյանը 44-օրյա պատերազմից հետո


Նորայր Ավագյանը 44-օրյա պատերազմի օրերին կամավորագրվել ու մեկնել է ճակատ։ Շուշիի պաշտպանության մարտերում ողնաշարի վիրավորում է ստացել: Այժմ անվասայլակով է: Երազում է սեփական տան ու արհեստանոցի մասին:

Սեյրան Սողոյանը 44-օրյա պատերազմից հետո


Սեյրանի ժամկետային զինվորական ծառայության ավարտին 3 ամիս էր մնացել, երբ սկսվեց 44-օրյա պատերազմը: Ջաբրայիլի ամենաթեժ մատերի մասնակից դարձավ Սեյրանը: Վերջին կրակահերթը անհետևանք չմնաց: Սեյրանի հետ հանդիպել ենք պապական տանը՝ Մարտունիում: Տատի հետ ձուկ էր կտրտում ու երգում: Վստահ է, որ մի օր սայլակից վեր է կենալու ու քայլի:

Հոգետրավմայի ամոքման թեմայով սեմինար ԶՈՒ հոգևորականների և զինվորականների համար


Ծաղկաձորում ՀՀ ԶՈՒ հոգեւոր առաջնորդության գնդերեցները մասնակցում են քառօրյա վերապատրաստման դասընթացների։ Ծրագիրը կոչվում է «Հոգետրավմայի ամոքում»: Հայաստանի Աստվածաշնչային ընկերությունն առաջին անգամ չէ, որ գնդերեցների համար այսպիսի դասընթաց է կազմակերպում։ Այս անգամ գնդերեցներին են միացել նաև ՊՆ բարոյահոգեբանական վարչության զինվորականները։

 

Աբրահամ Հակոբյանը 44-օրյա պատերազմից հետո


Աբրահամ Հակոբյանը բեկորային վիրավորում է ստացել, դեմքն ամբողջությամբ բեկորներով է պատված, դրանք հեռացնելու համար ևս մեկ վիրահատության կարիք կա: «Հոգնել եմ վիրահատություններից»,- ասում է Աբրահամը: Ծանր վիրավորումից հետո բժիշկները քայլելու հույս չեն տվել, բայց կամքի շնորհիվ Աբրահամն այսօր ոչ միայն քայլում է, այլև վերադարձել է օպերատորի օգնականի իր աշխատանքին: Թեև աշխատանքը ֆիզիկապես ծանր է, վիրավոր ոտքի համար՝ դժվար, Աբրահամը չի էլ մտածում աշխատանքից հրաժարվելու մասին: Սկսել է նաև պատմվածքներ գրել. լիցքաթափվելու և մտքերը կարգավորելու լավ հնարավորություն է: